Mamuśka na spacerze, czyli lutowa sukienka z dresówki :)

Hmmm… Lutowa? No tak. 🙂 Dlaczego więc prezentuję ją dopiero teraz? Powód jest całkiem błahy – kiedy zabrałam się za pisanie bloga mój ciążowy brzuch był już tak rozrośnięty, że w niektóre uszyte wcześniej rzeczy po prostu się nie mieściłam. Z dzisiejszą było podobnie – wchodziłam w nią co prawda, ale podciągała się do góry, co sprawiało, że była w pewnym momencie zbyt krótka, żeby nosić ją jako sukienkę. Poczekała więc na swoje lepsze czasy (tak jak i inne moje wczesne uszytki) i oto dziś przychodzę, żeby ją w skrócie zaprezentować. Zapraszamy więc z Hanią na „dresowy” spacerek…:)

Sukienka dresowa marzyła mi się już od jakiegoś czasu, a rosnący brzuch skłonił mnie jeszcze bardziej w tym kierunku. Pomyślałam, że to w końcu ubranie na parę miesięcy, więc jeżeli nawet coś zepsuję (była to chyba druga rzecz, którą szyłam), nie będę musiała długo na to patrzeć. 🙂 Zamówiłam materiał i zabrałam się do realizacji pomysłu… Wybrałam dresówkę z pętelką w kolorze szarego melanżu, którą kupiłam w Textilmarze. Podczas szycia nie korzystałam oczywiście z żadnego wykroju (kiedyś już pisałam, że nie wiedziałam na początku jak się za nie zabrać), tylko odrysowałam sobie na materiale kształt starego (ale pasującego) swetra z rękawem raglanowym:

Zdecydowałam się na raglan, bo chciałam, żeby sukienka posiadała rękaw (szyłam ją w końcu zimą), a za inny typ nie wiedziałam po prostu jak się zabrać. 🙂 Z perspektywy czasu stwierdzam, że to było dobre intuicyjne posunięcie. 🙂 

Dekolt, rękaw i dół wykończyłam poprzez podwójne podwinięcie krawędzi do wewnątrz i przeszycie ich ściegiem prostym:

Wewnętrzne krawędzie szwów zabezpieczyłam szerokim i gęstym zygzakiem, przy wykorzystaniu stopki owerlokowej:

Cała sukienka prezentuje się następująco (kolorystycznie pasuje nawet do wózka Hani :)):

Szyjąc ją zakładałam, że jest to ciuszek na chwilę, ale wygoda, jaką cechuje się dresówka jest tak duża, że noszę ją z wielką przyjemnością także teraz. Jest odpowiednia na aktualne wiosenno – letnie temperatury, nie krępuje ruchów (a to bardzo ważne przy takim małym szkrabie, który od dwóch tygodni jest z nami :)) i dodatkowo trochę tuszuje pozostałe jeszcze po ciąży zbędne kilogramy. Pełen pakiet. 🙂

Ostatni rzut oka na zmęczoną, ale przeszczęśliwą Mamuśkę na spacerku…

…i tyle. 🙂 

Widzimy się w kolejnych postach! Tym razem nie obiecuję, że niedługo – muszę jeszcze ogarnąć się w nowej roli. 🙂

Pozdrawiam Was cieplutko!

Dominika

Ps. Jeżeli są wśród nas jakieś super-zorganizowane mamusie – jak Wy to robicie???:) Chapeu bas…:) Dopiero teraz widzę i rozumiem, co oznacza 24h/7 – a przecież wszystko jeszcze przede mną. 🙂