O tym jak miś został modelem…:)

Jak sam tytuł posta wskazuje, to nie ja będę dziś modelką. Jednak spokojnie – znalazłam sobie godnego (i na pewno bardziej wyluzowanego przed obiektywem) zastępcę. Przed Państwem – Pan Miś. 🙂 Z powodu braku „żywego” modela (lub bardziej modelki, biorąc pod uwagę kolorystykę) zaprezentujemy dziś w duecie (ja w roli fotografa) dwa kocyki niemowlęce/dziecięce, które wyszły spod stopki mojej maszyny…

Jako pierwszy powstał kocyk będący połączeniem bawełny w grochy i różowego minky (materiały prezentowałam po moim „nalocie” na Textilmar na moim profilu facebookowym TU). Oba spięłam szpilkami prawymi stronami do siebie i wyrysowawszy prostokąt o wymiarach ok.75x95cm wykroiłam, po czym zabrałam się ochoczo do zszywania krawędzi…

O ile bawełna szyła się świetnie, obróbka minky do najprostszych już nie należała. Nie zdawałam sobie z tego sprawy, co zaowocowało godzinami (nie przesadzam! :)) prucia i zszywania na nowo krawędzi kocyka. Co było największym problemem? Minky jest materiałem bardzo elastycznym, więc mimo dokładnego wykrojenia cały czas coś się przesuwało i przekrzywiało podczas łączenia. Chcąc przechytrzyć cwaniaczka postanowiłam (po kolejnej nieudanej próbie) wzmocnić materiał flizeliną, naprasowując ją delikatnie na brzegach:

Po tym „zabiegu” udało mi się w końcu w miarę równo zszyć obie warstwy. Na jednej z krawędzi zostawiłam ok.5 cm niezszytego materiału, żeby przewrócić całość na prawą stronę na sam koniec.

W związku z tym, że aktualnie jestem w temacie „dzidziowym” i obserwuję bacznie trendy oraz rozwiązania stosowane powszechnie w artykułach dla dzieci postanowiłam (za namową męża) na jednym brzegu umieścić metki, którymi maluchy (z tego co mi wiadomo, bo nasza Maleńka jeszcze nie zdążyła nam tego pokazać :)) uwielbiają się bawić. Wykonałam je z kawałków tasiemek. Kupionych – a jakże! – w Textilmarze. 🙂

Cały kocyk (po wszystkich przygodach z rozciągającym się minky) ma wymiary 73×90 cm. Jest to więc wersja dla mniejszych Milusińskich. 🙂 

Całość prezentuje się tak:

No i oczywiście nasz kocyk na modelu: 🙂

Drugi kocyk (uszyty ok.2 godziny temu) to połączenie bawełny z wzorem nutek oraz bladoróżowej bawełny „szlafrokowej”. Początkowo ta druga miała mieć inne przeznaczenie, ale – znów za namową męża – postanowiłam zrobić i z tego kocyk. Gdzie kupiłam materiały oczywiście mówić nie trzeba… 🙂

Za pracę zabrałam się bardzo podobnie. Wycięłam najpierw dwa równej wielkości prostokąty o wymiarach ok.80×105 cm i następnie spięłam je prawymi stronami do siebie przy użyciu szpilek:

Tym razem jednak – nauczona doświadczeniem i ciągłym pruciem minky – postanowiłam przyfastrygować sobie krawędzie przed docelowym szyciem:

Wydaje mi się, że tym razem nie byłoby aż tak ciężko jak ostatnio, ale wolałam nie ryzykować. (Czy ja już wspominałam jak straaaasznie nie lubię pruć???) Poszło całkiem gładko – podobnie jak poprzednio zszyłam wszystkie krawędzie pozostawiając kilkucentymetrowy fragment na „przerzucenie” kocyka na drugą stronę:

W tym okryciu też wszyłam tasiemki, które tworzą metki. Tym razem umieściłam je jednak na dłuższym boku, co chyba bardziej mi odpowiada:

Po skończeniu kocyk ma wymiary 75×100 cm, więc może posłużyć nieco większemu dziecku niż poprzedni (takie też jest jego przeznaczenie).

W całości prezentuje się następująco:

A tak otula się nim Pan Miś (wygląda chyba na całkiem zadowolonego z efektu?) 🙂

Do uszycia obu kocyków wykorzystałam wymienione materiały oraz:

Na sam koniec jeszcze raz rzut oka na oba kocyki, ponieważ jutro wyruszają w świat (nie taki daleki, ale jednak). Jeżeli uda mi się uchwycić je w „akcji” to bardzo chętnie skorzystam z okazji i być może podzielę się efektami na blogu lub facebooku. 🙂

Na dziś to tyle. Mam nadzieję, że zarówno post jak i kocyki przypadły Wam do gustu. 🙂 Planuję wypuścić jeszcze spod maszyny co najmniej dwa – w tym jeden dla naszej Perełki, na którą już niecierpliwie czekamy (będzie oczywiście w nutki)! 🙂

Do zobaczenia! 🙂

Dominika