Od serca dla serca – sweterek i legginsy :)

Eh… Czy ktoś jeszcze pamięta, że „Bębenek i stopka” to blog o szyciu? Ostatnio podupadłam z postami i gdyby nie Instagram i Facebook pewnie pomyślelibyście, że zapał do szycia mi minął. Nic bardziej mylnego! 🙂 Szyję i planuję kolejne uszytki w zasadzie dzień w dzień, a namiastkę tego, co robię podsuwam Wam co rusz na moich profilach społecznościowych  >>> TUTAJ <<< i >>> TU <<<. Żądnych szyciowych nowości namawiam do obserwowania obu kanałów. 🙂 Tym czasem dziś znowu króluje Haniulka. 🙂

Krótko i na temat – na podstawie bluzki i getrów stworzyłam szablon, z którego powstał „serduszkowy” komplecik. Jak to zrobiłam nie będę opisywać (chyba, że bardzo chcecie?) – odsyłam Was do posta z >>> potworną sukienką <<< , gdzie zobaczycie krok po kroku jak zdjąć miarę z gotowego ciuszka. Co prawda sposób udoskonaliłam, ale podstawy są nadal takie same – trzeba po prostu dokładnie odrysować i już. 🙂

Wymyśliłam sobie, że ma być ciepło i miło, ale tym razem też słodziutko. 🙂 Tak oto upolowałam w Textilmarze cienką dzianinkę w brokatowe serca i grubszą „sweterkową”. Na cały komplecik wykorzystałam po ok. 40 cm z każdej. (portfel dziękuje! :))

Powstały komplecik prezentuje się tak:

Wszystkie brzegi wykończyłam przez podwójne podwinięcie i przeszycie ściegiem prostym – w przypadku sweterka dwoma równoległymi ściegami prostymi, ponieważ dzianina ze względu na swoją grubość troszkę sterczała:

Żeby ujarzmić chętne do snucia się brzegi serduszka, podkleiłam je przed przyszyciem flizeliną:

Hania w zestawie prezentuje się tak:

Może fikać, kręcić się, kicać, siadać i leżeć… czego tylko jej mała duszyczka zapragnie. 🙂 A że jest baaaaardzo ruchliwym dzieckiem uszytek uważam za udany w stu procentach. 🙂

Na koniec umilę Wam jeszcze trochę dzień najpiękniejszym uśmiechem świata…

…i tyle. 🙂

Osoby, które są ze mną na bieżąco na Facebook’u i Instagramie zauważyły pewnie, że dzień po tym kompleciku spod mojej stopki wyszedł jeszcze jeden – misiakowy dresik. O nim natomiast innym razem. I jeszcze spodnie, które sobie szyłam jeszcze w październiku, wczorajsza bluzka… Eh… gdzie ten czas? Wam też tak przecieka przez palce? 🙂

Pozdrawiam Was serdecznie!

Dominika