Dominika Wiem, wiem – dziś nie wtorek, ale szyło się ostatnio u mnie całkiem sporo i – jako, że udało mi się (cudem!) pstryknąć kilka zdjęć dwóm z najnowszych uszytków dla Hani – stwierdziłam, że skrobnę parę słów już dziś. 🙂 A więc przed Wami najprostsza spódniczka świata i lekka narzutka. Zapraszam! 🙂
Skąd moje śmiałe stwierdzenie, że dzisiejsza spódniczka jest tą najprostszą na świecie? Ano stąd, że jest to po prostu twór powstały z dwóch połączonych ze sobą prostokątów, wykończony na dole lamówką i z wciągniętą w tunelik na górze gumką. Jeżeli darujecie sobie lamówkę to już naprawdę nie da się prościej! 🙂 Ja oczywiście kombinowałam jak przysłowiowy „koń pod górę”, bo wymyśliłam sobie sukienkę z tego materiału połączonego z białą górą. Była wersja z górą z tkaniny bawełnianej koszulowej (o, tej właśnie – KLIK), ale uszyłam ją za małą – jedna nocka z głowy. 🙂 Kolejna nocka zarwana została przez tworzenie górnej części sukienki na wzór body. Tę wersję nawet Hania miała raz na sobie u dziadków, ale dalej coś mi nie grało i stwierdziłam, że pruję i zostawiam samą spódniczkę. No i to mi nareszcie pasuje. 🙂 I pomyśleć, że gdyby nie moja upartość, to szyłabym ją 30 minut, a nie 2 noce i 30 minut (plus prucie, więc pewnie jeszcze więcej…). Jak osioł…:) Na szczęście każde szyciowe podejście traktuję jako sposobność do zdobycia nowych doświadczeń. Mam więc kolejne do kolekcji. 🙂
Narzutkę uszyłam z cienkiej i mięciutkiej angorki, którą kiedyś upolowałam w koszu z resztkami za kilka złotych (a zostało mi jeszcze na conajmniej jedną taką! 🙂 ). Żeby nie spadała Hani z ramion dodałam pod szyją zapięcie na zatrzask, które ukryłam pod guzikiem (różowym, coby nikt mi znowu z Haniulki nie robił syna 🙂 ), a cały dekolt wykończyłam szeroką „tasiemką ze skosu” wykrojoną z tej samej dzianiny:
Szyjąc tę narzutkę postanowiłam wykorzystać też jeden z ozdobnych ściegów, jakie posiada moja nowa maszyna. Wzorkiem przeszyłam podwójnie podwiniętą dolną krawędź:
Rękawy wykończyłam za pomocą ściągacza, który wykroiłam z tej samej dzianiny.
Obie rzeczy – spódniczka i narzutka – prezentują się tak:
Tradycyjnie powinnam przejść teraz do pokazania gotowych uszytków na właścicielce – tak też zrobię. Ostrzegam jednak, że Hania jest już tak ruchliwym dzieciaczkiem, że większość zdjęć to sekundy wyłapane kiedy na przykład zapatrzyła się na bajkę, bawiła maskotkami lub moimi okularami przeciwsłonecznymi, które posłużyły jako „klej” utrzymujący ją chociaż na pół minuty w miejscu. 🙂 Mam nadzieję, że po tym usprawiedliwiającym i przydługim wstępie wybaczycie mi naprawdę słabe ujęcia, jakimi Was uraczę… 🙂
I na deser moja gwiazda:
Na dziś tyle. Uszyłam już jednak kolejną kreację dla Hani i mam zamiar podzielić się z Wami wykrojem. Mam w związku z tym ogromną prośbę – napiszcie mi w komentarzu, jaki rozmiar Was głównie interesuje. Dla Hani szyję obecnie na ok. 80-86cm, ale mogę przygotować też mniejsze (i być może większe) wersje tych ubranek w formie wykroju. Muszę tylko wiedzieć na co jest zapotrzebowanie. Dajcie znać w komentarzach! 🙂
Pozdrawiam ciepło!
Dominika 🙂
Ps. Szykuję super konkurs z okazji pierwszych urodzin Bębenka i stopki – obserwujcie mnie uważnie – będzie o co grać. 🙂
[…] jest najłatwiejsza do uszycia? Wcale nie czapka, nie komin, nie opaska… A więc? Spódniczka z prostokąta. Mamy małych Dam są w tym przypadku bardzo uprzywilejowane – rach ciach i Maluch […]
[…] wspominałam Wam już przy okazji prezentowania wiosennej spódniczki i lekkiej narzutki z oszukanym guzikiem – niełatwo jest utrzymać Hanię choćby przez pół minuty – ba! kilka sekund […]
Śliczna Gwiazda w pięknej kreacji 🙂 Narzutka i spódniczka świetnie do siebie pasują, pięknie wykończone, wesołe, wiosenne 🙂 Masz rację, każde szyciowe podejście warto traktować jak naukę, ja też miałam ostatnio mały horror, ale co tam! grunt, że człowiek po wszystkim staje się mądrzejszy 😉
Co do narzutki – kolejna nauka dla mnie – odstający guzik w wyrazistym kolorze to nieposkromiona pokusa podgryzania go co chwilę 😛 W związku z tym dekolt jest już maksymalnie porozciągany we wszystkie strony 😛 Na szczęście forma luźna, więc ujdzie…:)
Mojemu starszemu synkowi mogę zrobić zdjęcie tylko wtedy gdy ogląda bajkę, także rozumiem Twoje rozterki 😉 Komplecik bardzo fajny, guziczek jest kropką nad „i” a spódniczka super 🙂 Ja jestem chętna na rozmiar 86-92 i 128 😉 Może uda się uszyć coś moim małym kuzynkom. Pozdrawiam!
86-92 pokrywa się prawie że z rozmiarem Haniulki, więc z tym będzie najłatwiej. Nad 128 będę musiała pokombinować – nie wykluczam, że trochę mi to zajmie, jeżeli w ogóle mi się uda. Na pewno wcześniej pojawią się te bardziej „dzidziowe” rozmiary 😛
Zdjęcia na żywym modelu w dodatku w ruchu najlepsze na świecie 🙂 komplecik ciekawy a praca na pewno zostawia doświadczenie na przyszłość, moją uwagę przykuł ciekawy ozdobny ścieg, nie mam takiego ale wiem do czego wykorzystać te parę którą są u mnie 🙂
U mnie to też pierwsze podejście do ściegu ozdobnego, bo maszynę z takimi mam od niedawna. No i niekoniecznie widziałam zastosowanie dla takich „dupereli” we wcześniejszych rzeczach – a tu jakoś mi tak wpadł do głowy 🙂 Dalej jednak uważam, że ściegi ozdobne to bajer, a nie niezbędna do szycia rzecz – najważniejszy ścieg prosty i zygzak – i można działać 🙂